Jakie są rodzaje rekolekcji?

 

• Rekolekcje parafialne

Typowe rekolekcje parafialne w Kościele katolickim odbywają się zazwyczaj w adwencie i wielkim poście i trwają zwykle cztery dni, wliczając niedzielę. Rozpoczynają się niedzielną mszą ze specjalnym rekolekcyjnym kazaniem odprawianym przez przyjezdnego księdza. Pod koniec rekolekcji zazwyczaj jest okazja do spowiedzi.

• Rekolekcje dłuższe

Rekolekcje dłuższe (wyjazdowe, zamknięte) odbywają się zwykle w ośrodkach rekolekcyjnych czy klasztorach. W zależności od duchowości, mogą zakładać częściowe lub całkowite milczenie przez cały okres ich trwania. Mogą być organizowane dla ludzi w pewnym przedziale wiekowym, np. tylko dla młodzieży lub tylko dla dorosłych. Ich plan obejmuje codzienną mszę, nauki księdza oraz czas na osobistą modlitwę i spowiedź. Takie rekolekcje trwają zwykle od 3 do 7 dni.
Istnieją też rekolekcje jeszcze dłuższe, np. rekolekcje dla młodych jezuitów mogą trwać miesiąc, a jezuickie rekolekcje dla młodzieży trwają 10 dni.

• Rekolekcje a nowe media

W XXI wieku powstały nowe możliwości pomocy wierzącym nad refleksją nad własnym życiem w kontekście ich wiary. Są to:

• rekolekcje radiowe, np. rekolekcje jezuitów prowadzone w Radiu Warszawa

• rekolekcje internetowe, np. głoszone przez o. Adama Szustaka. Istnieją także internetowe domy rekolekcyjne.

• rekolekcje na facebooku, np. „Brzytwą po schematach”

• Dzień skupienia – w katolicyzmie dzień, który wspólnota parafialna albo jakaś grupa ludzi przeznacza na zastanowienie się nad swym życiem duchowym i na pogłębienie swej wiary. Służyć temu mają msza, nabożeństwa, nauki i rozmyślania.

Dni skupienia to powszechny środek formacyjny m.in. w Opus Dei i Ruchu Rodzin Nazaretańskich. Często bywa również praktykowany we wspólnotach ministrantów, lektorów i innych członków Służby Liturgicznej, a także w wielu zakonach.
Oaza rekolekcyjna

• Oaza rekolekcyjna – 10- lub 15-dniowy wyjazd na rekolekcje zamknięte organizowany przez Ruch Światło-Życie, mający na celu pogłębienie wiary poprzez formację w małych grupach, codzienną Eucharystię, modlitwę, rozważanie Pisma Świętego oraz służbę dla wspólnoty. Każdy z piętnastu dni poświęcony jest jednej tajemnicy różańca.

Istnieją obecnie następujące typy oaz rekolekcyjnych:

• Oaza Dzieci Bożych (dla dzieci ze szkoły podstawowej),

• Oaza Nowej Drogi – trzy stopnie (dla młodzieży gimnazjalnej),

• Oaza Nowego Życia – również trzy stopnie (dla młodzieży i dorosłych, także rodzin).

1. stopień - przyjęcie Jezusa jako Pana i zbawiciela
2. stopień - wyjście z niewoli grzechu
3. stopień - Kościół Matką - Matka Kościoła

• Oaza Rodzin – również trzy stopnie (dla małżeństw i rodzin).

Uwieńczeniem formacji podstawowej jest Oaza Rekolekcyjna Diakonii (ORD). Są to czterodniowe rekolekcje poświęcone syntetycznemu przedstawieniu ideałów i duchowości Ruchu Światło-Życie.
Poza formacją podstawową istnieją także rekolekcje specjalistyczne, m.in. Oaza Rekolekcyjna Animatorów Ewangelizacji (ORAE), Oaza Rekolekcyjna Animatorów Rodzin (ORAR), KAMUZO (kurs dla animatorów muzycznych) oraz Kurs Oazowy Dla Animatorów (KODA).
Misje święte

• Misje święte – dłuższe rekolekcje, które odbywają się w kościele katolickim w każdej parafii zwyczajowo co ok. 10 lat. Jest to czas słuchania nauk, codziennych nabożeństw (m.in. odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych i ślubów małżeńskich, adoracja Krzyża Misyjnego) oraz przyjmowania sakramentów, jak spowiedzi, Eucharystii, sakrament namaszczenia chorych.

Misje święte prowadzi misjonarz.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Rekolekcje

Triduum paschalne

Triduum Paschalne — co to jest i kiedy się zaczyna?

19 lutego 2021

Co to jest Triduum Paschalne? Triduum Paschalne jest najważniejszym wydarzeniem w roku liturgicznym rzymskich katolików i starokatolików. Jego istotą jest celebracja misterium paschalnego: męki, śmierci oraz zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Rozpoczyna się ono wieczorną mszą w Wielki Czwartek (tak zwaną mszą Wieczerzy Pańskiej), a kończy nieszporami Niedzieli Wielkanocne

Kiedy się rozpoczyna Triduum Paschalne? Jego początek ma miejsce w Wielki Czwartek wieczorem, kiedy to odprawia się uroczystą mszę Wieczerzy Pańskiej. Sprawowana jest ona na pamiątkę Ostatniej Wieczerzy, w czasie której Jezus Chrystus ofiarował Bogu Ojcu swoje ciało i krew pod postacią chleba i wina, a następnie dał je apostołom i nakazał, aby czynili to na jego pamiątkę.
 
Wielki Piątek to dzień powagi, skupienia oraz postu, w którym w szczególny sposób czczone jest drzewo życia. Od godzin porannych trwa adoracja Najświętszego Sakramentu. Odprawiana jest również droga krzyżowa. Najważniejszym elementem tego dnia jest liturgia Męki Pańskiej.
 
W Wielką Sobotę rozważana jest męka przy grobie Pańskim. Brak tutaj formularza mszy. Zgodnie ze zwyczajem, w Wielką Sobotę odwiedza się symboliczne groby Pańskie w kościołach oraz groby bliskich osób na cmentarzach.
 
Liturgia wigilii paschalnej jest najważniejszą celebracją w całym roku liturgicznym. Wszystkie jej obrzędy odbywają się w nocy.
 
Niedziela Wielkanocna to natomiast czas świętowania zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Krzyż jest wówczas ozdobiony czerwoną stułą. Znajduje się tam także paschał i figura Chrystusa zmartwychwstałego.
 
W poszukiwaniu informacji na temat Triduum Paschalnego bardzo pomocne okazać mogą się modlitewniki, biblia oraz Pismo Święte dostępne w asortymencie naszej katolickiej księgarni internetowej Święty Wojciech.
 
Godne polecenia są w szczególności następujące wydawnictwa:
 

• Święte Triduum Paschalne — to podręczna księga liturgiczna zawierająca teksty w Mszału Rzymskiego dla polskich diecezji. Stanowi ona uzupełnienie liturgicznych ksiąg ołtarza i może się okazać niezwykle pomocna w przeżywaniu tajemnicy najważniejszych wydarzeń zbawczych w każdej wspólnocie parafialnej i duszpasterskiej.

• Komentarze do codziennej liturgii słowa. Triduum Paschalne i okres wielkanocny — książka ta zawiera teksty, które mogą pomóc odkryć okres Wielkanocy jako 50 dni nieustającej radości, której źródłem jest Misterium Paschalne Chrystusa. Wydarzenie to, mimo że miało miejsce 2000 lat temu, w dalszym ciągu ma realny wpływ na nasze życie. Uzupełnieniem komentarzy są teksty biblijne z Pisma Świętego Starego i Nowego Testamentu. Jest to najnowszy przekład z języków oryginalnych wraz z komentarzem. Wydawnictwo to nie jest przeznaczone wyłącznie dla specjalistów. Z powodzeniem sięgnąć mogą po nie również wszyscy ci, którzy czytając Słowo Boże chcą je odnieść do własnego życia.

• Przewodnik po Triduum Paschalnym — zawiera on teologiczne oraz liturgiczne objaśnienie najważniejszych dni w roku. W przystępny, zrozumiały sposób wyjaśnia parafianom znacznie poszczególnych dni oraz znaków związanych z Triduum Paschalnym.

https://www.swietywojciech.pl/Wydawnictwo/Blog/Triduum-Paschalne-co-to-jest-i-kiedy-sie-zaczyna

Posłuszeństwo w Biblii

Link: Posłuszeństwo w Biblii

Posłuszeństwo

Biblijne posłuszeństwo jest wsłuchiwaniem się w wolę Bożą i poddaniem się jej. Biblia mówi: „Teraz więc, Izraelu, czego żąda od ciebie Pan, twój Bóg! Tylko, abyś okazywał cześć Panu, swemu Bogu, abyś chodził tylko jego drogami, abyś go miłował i służył Panu, swemu Bogu, z całego serca i z całej duszy, abyś przestrzegał przykazań Pana i jego ustaw, które Ja ci dziś nadaję dla twego dobra”. Pwt 10,12-13 (BW).

Dlaczego tak istotnym jest bycie posłusznym? Posłuszeństwo Bogu leży w naszym interesie, ponieważ On wszystko robi dla naszego dobra. Biblia mówi: „Patrz! Kładę dziś przed tobą życie i dobro oraz śmierć i zło; gdyż ja nakazuję ci dzisiaj, abyś miłował Pana, Boga twego, chodził jego drogami i przestrzegał jego przykazań, ustaw i praw, abyś żył...”. Pwt 30,15-16 (BW). „Bądź posłuszny, Izraelu, przykazaniom życiodajnym, nakłoń ucha, by poznać mądrość”. Ba 3,9 (BT). „Skoro już dusze swoje uświęciliście, będąc posłuszni prawdzie celem zdobycia nieobłudnej miłości bratniej, jedni drugich gorąco czystym sercem umiłujcie. Jesteście bowiem ponownie do życia powołani nie z ginącego nasienia, ale z niezniszczalnego, dzięki słowu Boga, które jest żywe i trwa”. 1 P 1,22-23 (BT).

„Czy takie ma Pan upodobanie w całopaleniach i w rzeźnych ofiarach, co w posłuszeństwie dla głosu Pana? Oto: Posłuszeństwo lepsze jest niż ofiara, a uważne słuchanie lepsze niż tłuszcz barani. Gdyż nieposłuszeństwo jest takim samym grzechem, jak czary, a krnąbrność, jak bałwochwalstwo i oddawanie czci obrazom”. 1 Sm 15,22-23 (BW).

Co wspólnego mają ze sobą prawo, łaska i posłuszeństwo? Biblia mówi: „Albowiem jak przez nieposłuszeństwo jednego człowieka wszyscy stali się grzesznikami, tak przez posłuszeństwo Jednego wszyscy staną się sprawiedliwymi. Natomiast Prawo weszło, niestety, po to, by przestępstwo jeszcze bardziej się wzmogło. Gdzie jednak wzmógł się grzech, tam jeszcze obficiej rozlała się łaska, aby jak grzech zaznaczył swoje królowanie śmiercią, tak łaska przejawiła swe królowanie przez sprawiedliwość wiodącą do życia wiecznego przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego”. Rz 5,19-21 (BT).

Czy będziemy oceniani na podstawie naszego posłuszeństwa wobec Bożych przykazań? Tak! Biblia mówi: „Ktokolwiek by tedy rozwiązał jedno z tych przykazań najmniejszych i nauczałby tak ludzi, najmniejszym będzie nazwany w Królestwie Niebios; a ktokolwiek by czynił i nauczał, ten będzie nazwany wielkim w Królestwie Niebios”. Mat 5,19 (BW).

Posłuszeństwo jest owocem naszej miłości do Boga. Biblia mówi: „Jeśli mnie miłujecie, przykazań moich przestrzegać będziecie. … Jeśli kto mnie miłuje, słowa mojego przestrzegać będzie, i Ojciec mój umiłuje go, i do niego przyjdziemy, i u niego zamieszkamy”. J 14,15.23 (BW).

Duch Święty będzie dany tylko tym, którzy są posłuszni Bogu. Biblia mówi: „A my jesteśmy świadkami tych rzeczy, a także Duch Święty, którego Bóg dał tym, którzy mu są posłuszni”. Dz 5,32 (BW).

Kogo powinniśmy naśladować w byciu posłusznym Bogu? Jezus był całkowicie posłuszny Ojcu. Dojrzali chrześcijanie są Jego naśladowcami w tym posłuszeństwie. Biblia mówi: „I chociaż był Synem, nauczył się posłuszeństwa przez to, co wycierpiał, a osiągnąwszy pełnię doskonałości, stał się dla wszystkich, którzy mu są posłuszni, sprawcą zbawienia wiecznego”. Hbr 5,8-9 (BW). „A w zewnętrznym przejawie, uznany za człowieka, uniżył samego siebie, stawszy się posłusznym aż do śmierci - i to śmierci krzyżowej. Dlatego też Bóg Go nad wszystko wywyższył i darował Mu imię ponad wszelkie imię, aby na imię Jezusa zgięło się każde kolano istot niebieskich i ziemskich i podziemnych. I aby wszelki język wyznał, że Jezus Chrystus jest PANEM - ku chwale Boga Ojca”. Flp 2,7-11 (BT).

Bóg radzi, abyśmy byli posłuszni władzy świeckiej. Biblia mówi: „Każdy człowiek niech się poddaje władzom zwierzchnim; bo nie ma władzy, jak tylko od Boga, a te, które są, przez Boga są ustanowione. Przeto kto się przeciwstawia władzy, przeciwstawia się Bożemu postanowieniu; a ci, którzy się przeciwstawiają, sami na siebie potępienie ściągają”.
Rz 13,1-2 (BW).

Posłuszeństwo nawet w stosunku do ziemskich rodziców jest dla dzieci błogosławieństwem. Biblia mówi: „Dzieci, bądźcie posłuszne rodzicom swoim w Panu, bo to rzecz słuszna. Czcij ojca swego i matkę, to jest pierwsze przykazanie z obietnicą: Aby ci się dobrze działo i abyś długo żył na ziemi”. Ef 6,1-3 (BW).

Posłuszeństwo jest kluczem do powodzenia. Biblia mówi: „Jeżeli będziecie ulegli i posłuszni, dóbr ziemskich będziecie zażywać”. Iz 1,19 (BT). „Niechaj nie oddala się księga tego zakonu od twoich ust, ale rozmyślaj o niej we dnie i w nocy, aby ściśle czynić wszystko, co w niej jest napisane, bo wtedy poszczęści się twojej drodze i wtedy będzie ci się powodziło”.
Joz 1,8 (BW), bo wszystko Bóg daje „dla twego dobra”. Pwt 10,13 (BW).

„Czyż nie wiecie, że jeśli oddajecie samych siebie jako niewolników pod posłuszeństwo, jesteście niewolnikami tego, komu dajecie posłuch: bądź [niewolnikami] grzechu, [co wiedzie] do śmierci, bądź posłuszeństwa, [co wiedzie] do sprawiedliwości? Rz 6,16 (BT). Dlatego: „Trwajcież w karności! Bóg obchodzi się z wami jak z dziećmi. Jakiż to bowiem syn, którego by ojciec nie karcił? Jeśli jesteście bez karania, którego uczestnikami stali się wszyscy, nie jesteście synami, ale dziećmi nieprawymi. Zresztą, jeśliśmy cenili i szanowali ojców naszych według ciała, mimo że nas karcili, czyż nie bardziej winniśmy posłuszeństwo Ojcu dusz, a żyć będziemy? Tamci karcili nas według swej woli na czas znikomych dni. Ten zaś czyni to dla naszego dobra, aby nas uczynić uczestnikami swojej świętości. Wszelkie karcenie na razie nie wydaje się radosne, ale smutne, potem jednak przynosi tym, którzy go doświadczyli, błogi plon sprawiedliwości”. Hbr 12,7-11 (BT).

I jeszcze jedna ważna kwestia. Posłuszeństwo Bogu i przestrzeganie Jego przykazań zapewnia dobre zdrowie. Biblia mówi: „Jeżeli pilnie słuchać będziesz głosu Pana, Boga twego, i czynić będziesz to, co prawe w oczach jego, i jeżeli zważać będziesz na przykazania jego, i strzec będziesz wszystkich przepisów jego, to żadną chorobą, którą dotknąłem Egipt, nie dotknę ciebie, bom Ja, Pan, twój lekarz”. Wj 15,26 (BW).

Podsumowanie. Biblia mówi: „A przeto, umiłowani moi, skoro zawsze byliście posłuszni, zabiegajcie o własne zbawienie z bojaźnią i drżeniem nie tylko w mojej obecności, lecz jeszcze bardziej teraz, gdy mnie nie ma. Albowiem to Bóg jest w was sprawcą i chcenia, i działania zgodnie z [Jego] wolą. Czyńcie wszystko bez szemrań i powątpiewań, abyście się stali bez zarzutu i bez winy jako nienaganne dzieci Boże pośród narodu zepsutego i przewrotnego”. 

Flp 2,12-15 (BT). Nigdy nie możemy być pewni ani siebie, ani żadnego innego człowieka, gdyż wszyscy jesteśmy grzesznymi i słabymi ludźmi, dlatego Biblia mówi: „…Trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi”. Dz 5,29 (BW).

 DOROTA SMOLEŃ

Jak się modlić, gdy nie ma sił

Każdy z nas ma w życiu takie dni i tygodnie, kiedy czuje się jak pomarańcza przeciśnięta przez wyciskarkę. Ktoś lub coś wycisnął ze mnie wszystkie soki i teraz czuję się jak smętna kupka wytłoczyn. Poranne wstanie z łóżka urasta do rangi wejścia na Rysy. Nie mam siły, by sięgnąć po kubek z kawą, nie mam siły, by żyć, nie mam siły, żeby się modlić.

Kawa jest mi potrzebna, żeby oprzytomnieć.

Potrzebuję modlitwy, żeby orzeźwić duszę.

Ale – nie mam siły.

Czasem to przesilenie wiosenne, czasem splot zdarzeń i okoliczności, które zaciskają wokół mnie pętlę. Coraz trudniej oddychać. Niepowodzenia w pracy, nieporozumienia w rodzinie, choroba, poczucie,

że utraciłam kontrolę nad swoim życiem, uciążliwa myśl, że chciałabym być w zupełnie innym miejscu i robić coś zupełnie innego… Każdy mógłby dopisać własne punkty do tej listy smutków i trudności.

Bywa, że niepowodzenia dodają mi siły, mówię o nich wtedy: wyzwania i zakasuję rękawy. Bywa, że jest zupełnie inaczej – myślę o nich jako o problemach ciężkich jak głazy, ponad moje siły. I często tak właśnie jest – sama nie zdziałam nic. Ale mam Kogoś, kto jest moją siłą, niewyczerpanym źródłem energii – Jezusa Chrystusa. Muszę „tylko” poprosić go o pomoc. Pomodlić się. Wznieść do Niego moje myśli, choć zdają się ważyć więcej niż siaty z sobotnimi zakupami.

Kiedy czuję się pełna światła i energii, modlę się poetycko, układam własne litanie i hymny. Zagaduję Pana Boga literacką frazą. Kiedy jestem bez sił, staję się oszczędna w słowach. Modlę się najprościej, jak się da.

Znak krzyża, gdy tylko wyłączę budzik i krótkie westchnienie „Panie Boże, prowadź mnie przez dzisiejszy dzień”. W drodze do pracy odmawiam różaniec. „Klepię zdrowaśki”, jedna po drugiej, powtarzam słowa, które znam od dziecka. Różaniec to moja lina ratunkowa – w najczarniejszych dniach mojego życia, gdy byłam u kresu wytrzymałości psychicznej, chwytałam go  tak mocno, aż drewniane paciorki wbijały mi się w dłoń. Gdy klęczę przed Najświętszym Sakramentem, a w mojej głowie szumi od myśli, które pędzą we wszystkich kierunkach, zamiast układać się w modlitwę, powtarzam tylko „Jezu, ufam Tobie”. Te słowa dają mi moc, są jak espresso dla mojej duszy. Ufam Ci Jezu, że moje życie ma sens, choć w tej chwili go nie widzę, ufam Ci, że postawiłeś mnie tu i teraz w jakimś celu. Wtedy czuję na twarzy łagodny powiew ciepłego wiatru, a w duszy przybywa mi sił i energii, nawet odnawiają się we mnie pokłady cierpliwości.

Wieczorem, kiedy już ogarnę wszystko i wszystkich, i padam, padam nieprzytomna na poduszkę, moja ostatnią myślą jest „Dziękuję Ci Panie Boże za tę miękką poduszkę i za to, że przeżyłam ten dzień bez strat w ludziach. Amen”.

A jak Ty się modlisz, gdy nie masz siły?

Jak się modlić się, gdy nie masz sił

W konfesjonale...

W konfesjonale...
Penitent klęcząc, mówi wyraźnie:
"Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus".Kapłan odpowiada: "Na wieki wieków. Amen".
P: Żegna się i mówi: "W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen. Mam lat... Jestem (dzieckiem, uczniem, żonatym, mężatką, wdową). Ostatni raz spowiadałem się przed (miesiącem, miesiącami...). Zadaną pokutę na ostatniej Spowiedzi świętej wypełniłem, grzechu nie zataiłem. Od ostatniej Spowiedzi świętej obraziłem Boga następującymi grzechami: (przy grzechach ciężkich należy podać ich liczbę i okoliczności)... Po wyznaniu grzechów penitent mówi: Więcej grzechów nie pamiętam, za wszystkie grzechy żałuję i proszę o zbawienną naukę, pokutę i rozgrzeszenie".
K: Udziela krótkiej nauki, wyznacza pokutę i udziela rozgrzeszenia, czyniąc znak krzyża świętego przy słowach... "W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego".
P: Żegna się, gdy Kapłan czyni znak krzyża świętego i odpowiada: "Amen".
K: Wysławiajmy Pana, bo jest dobry.
P: Bo Jego miłosierdzie trwa na wieki.
K: Pan odpuścił Tobie grzechy. Idź w pokoju. Potem lekko zapuka.
P: Po zapukaniu mówi: Bogu niech będą dzięki i odchodzi.

o. Bonifacy H. Knapik, OFM

Źródło:http://adonai.pl/sakramenty/spowiedz/?id=14