Na wstępie wypadałoby wyjaśnić pojęcie święty, święta. Zatem jak mówi Biblia osoba święta to taka, która żyje zgodnie z przykazaniami, unika wszelkich grzesznych praktyk i przyjemności. Każdy z nas został posłany na ten świat nie z przypadku lecz z wielkiej miłości jaką obdarzył nas Bóg. Powołał każdego z nas do czynienia dobra. Człowiek jest z natury dobry, lecz poprzez grzech pierworodny mamy skłonność do zwracania wzroku w kierunku szatana. Każdy z nas dostał od Boga wolność do podejmowania decyzji. Człowiek od urodzenia aż do śmierci decyduje, którą drogą pragnie iść. Czy drogą zbawienia czy też drogą zguby. Droga do Boga może wydawać się trudna i taka zresztą jest bowiem tą drogą mogą iść tylko najtwardsze istoty. Chrystus ofiarował swe życie za nas na krzyży więc i my idąc drogą zbawienia ofiarujemy siebie samych jako podziękowanie za dar życia, który otrzymaliśmy od Jezusa. Droga prosta, ale prowadząca do zguby, do zerwania więzi z Bogiem to droga szatana. Każdy z nas powinien dążyć do świętości ponieważ zostaliśmy właśnie po to posłani aby swoim życiem świadczyć o naszym Ojcu.
Jak czytamy na internecie:
Aby być świętym, należy rozwinąć w sobie do doskonałości cnoty, oraz - dzięki łasce wiary - kochać mocno Boga i pragnąć zjednoczenia z Nim.
Świętość osiąga się więc dzięki Bogu i jego pomocy (łasce), ale poprzez własny wysiłek, stanowiący odpowiedź na tę łaskę.
Dążenie do świętości może wyglądać różnie dla różnych ludzi. Wiąże się to różnorodnymi powołaniami w Kościele. Świętość więc to realizacja własnego, indywidualnego powołania. Czym innym jest świętość Papieża, czym innym księdza, siostry zakonnej, a czym innym osoby świeckiej, żyjącej np. w małżeństwie.
W praktyce dla osoby dążącej do świętości ważne powinny być następujące aspekty życia chrześcijańskiego:
- wytrwała praca nad sobą, dążąca do wykorzenienia wad i grzechów, a zakorzeniania cnót ludzkich i nadprzyrodzonych,
- modlitwa osobista,
- dobrze wykonywana praca i codzienne obowiązki (dla świeckich praca zawodowa, dla osób konsekrowanych i księży zadania ich stanu)
- apostolstwo, czyli dzielenie się radością wiary i przybliżanie innych ku Bogu,
- wytrwałe znoszenie życiowych przeciwności i niesienie własnego Krzyża. "Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje!" (Mk 8, 34).
http://religia.tv/index.php?typ=program&id=72